SAI BABA: OVER DE BHAGAVAD GITA 

  DE EENHEID ZIEN IN DE VEELHEID  

Het stralende licht van het Atma is bedekt door het lichaam en door de tien zintuiglijke organen: de vijf stoffelijke en de vijf subtiele; deze worden gesymboliseerd door de tien gaten in de pot.

Deze pot van het lichaam is weer bedekt door een dik kleed van ik-gevoel en van gehechtheid.

Allereerst moet je dit kleed van zelfzucht en ik-gevoel wegnemen.

Dit gevoel komt voort uit onwetendheid; het is een vorm van zinsbegoocheling, die afkomstig is van maya.

Men kan zich maya voorstellen als Gods uiterlijke kleed.

Men zegt wel dat Gods zichtbare vorm de illusie is; deze illusie versluiert en verbergt Hem voor ons oog.

Is dit kleed der illusie eenmaal weggenomen, dan komt het innerlijk licht aan de dag en treedt via de zintuigen stralend naar buiten.

Het licht dat je met je ogen ziet, is slechts een weerspiegeling van de lichtende goddelijkheid die in je is.

Iedere trilling die je hoort met je oren of voelt met je huid, is slechts een reactie van deze organen op datzelfde innerlijke licht.

En ieder geluid dat je maakt met je mond is slechts een echo van dat ene goddelijke licht.

Alles wat je kunt doen, alles wat je ervaart via de zintuigen is niet meer dan een weerspiegeling, een reactie of een echo van dat schitterende stralende onsterfelijke Zelf (atmajyothi).

Maar zolang je nog deze pot van het lichaam bezit, zul je dat ene atmische licht niet kunnen waarnemen; je zult slechts de veelheid kunnen waarnemen van vele verschillende lichten.

Je ziet verscheidenheid in datgene wat in werkelijk een is.

Je moet deze foutieve zienswijze corrigeren.

In de Oepanisjads wordt geleerd dat je de eenheid moet zien in de verscheidenheid.

Wanneer kun je die eenheid waarnemen en ervaren?

Alleen wanneer je het gevoel van identiteit met het lichaam volledig opgeeft, kun je ervaren dat je overal verscheidenheid ziet, terwijl er slechts eenheid bestaat.

Vele grote wijsgeren hebben rechtstreeks ervaren dat er in die grote veelvormigheid van de wereld slechts eenheid te vinden is, zoals in de Oepanisjads staat geschreven.

Deze eenheid is de basis van alle dingen, overal; deze is het Atma dat men moet gewaarworden in elk ding en in elk schepsel.

Dit is de hoofdinhoud en de kern van de Gita, die zelf weer de essentie vormt van alle Opanisjads.

De tien lichten die het lichaam uitstraalt, vinden alle hun oorsprong in dat ene licht van God.

Die tien lichten zijn ieder een deel van het innerlijke atmische licht, het stralende licht van de Allerhoogste.

Hiervan moet je je altijd bewust blijven.

Het stoffelijk lichaam met al zijn uiterlijke kenmerken kun je zien, maar het Atma kun je niet rechtstreeks waarnemen; je hebt immers nog niet het juiste begrip van de oneindige schoonheid van de Heer die in alle schepsels woont.

Denk eens na over het volgende kleine voorbeeld:

Er is een zware stortbui.

Enorme massa's water stromen van de bomen, er komt water van het dak en uit de goten, het stroomt van de luifels.

De dakgoot van het aangrenzende huis loopt over en zo komt het water je huis binnen.

Huis en erf lopen onder en overal ontstaan snelstromende beekjes en riviertjes.

Het water is overal, schijnt van vele verschillende kanten te komen, maar elke druppel van dat water kan alleen maar van de hemel boven je gekomen zijn.

Al dat spraakvermogen, al die lichaamskracht, al die schoonheid, al die vaardigheden, bij wie je ze ook aantreft, zijn alle slechts afkomstig uit die ene bron, die ene goddelijkheid die alles doordringt.

Je moet de eenheid leren herkennen die de grondslag vormt van al die verschillende eigenschappen.

Als je eenmaal begint vast te houden aan die eenheid, dan zal alle verscheidenheid verdwijnen.

Is de verscheidenheid eenmaal verdwenen, dan verdwijnen ook de verlangens.

Zijn er geen verlangens meer, dan is er ook geen plaats meer voor boosheid.

Wanneer je de verlangens en de boosheid hebt vernietigd, zul je gereed zijn voor de goddelijke wijsheid.

Door geestelijke oefeningen, in het bijzonder door innerlijke beschouwing, zul je die eenheid gaan beseffen en het goddelijke principe kunnen ervaren dat altijd in je hart aanwezig is.

Dit hevige verlangen naar het licht van de goddelijke wijsheid, het verlangen om de eenheid te zien in de veelheid, wordt uitgedrukt in het verheven gebed uit de Oepanisjads:

Leid mij van de onwerkelijkheid naar de werkelijkheid

Leid mij van de duisternis naar het licht

Leid mij van dood naar onsterfelijkheid.