OVERIGE: HET CHRISTENDOM EEN WOLK VOOR DE ZON      

  BEWUSTZIJN IS DE EEUWIGE RELATIE TUSSEN SUBJECT EN OBJECT  

'God heeft zichzelf met geestelijke liefde oneindig lief.' (Spinoza)

'God beminnen is hetzelfde als: uw naaste beminnen...' (Jezus)

Het essentiële van het christelijke godsbegrip is: God is liefde!

Wat moet men daaronder nu wel verstaan?

'In al haar verschijningsvormen is de liefde niets anders, en niets minder, dan het min of meer zichtbare teken, dat in het binnenste van het deel 'de psychische convergentie van het 'heelal' naar zichzelf aanduidt'. (Teilhard de Chardin)

Liefde is, uiteraard, een relatie tussen twee termen, een gevoel van samenhang dat groeit op de voedingsbodem van de gemeenschappelijke geest.

God, gedacht als liefde, is de alles in allen werkende, de alle dingen bindende, de universele relatie tussen de openbaring en het geopenbaarde, tussen het uiterlijke en het innerlijke.

Liefde is steeds: liefde tot iets!

Liefde moet een object van liefde hebben.

God kan niet met scheppen begonnen zijn uit liefde tot iets dat nog niet bestond, dus niet - zoals de kerkleer dat wil - om een, nog niet bestaande, mens zijn liefde te tonen.

Gods liefde kan voor het begin der schepping alleen maar bestaan hebben ten opzichte van iets dat er toen al was, dus: a: ten opzichte van zichzelf en b: ten opzichte van zijn Idee!

Omdat de Idee - sprekend met Philo - haar vaderland heeft in de Logos, het universele denkvermogen waarin ze ontstond, kan God niets liefhebben buiten zichzelf.

Gods liefde is niets anders dan de scheppende kracht die van alle dingen het licht en het leven is!

Gods liefde is de eeuwige relatie tussen subject en object, die bewust-zijn schept.

Een God die ongeopenbaard zou zijn gebleven, zou onbewust zijn gebleven: een dode God!

God kent zichzelf in de openbaring, hij heeft - in de woorden van Rumi - de wereld nodig om zijn eigen wezen eraan weerspiegeld te zien.

Het denken heeft alleen maar zin als een denken-aan-iets-anders: het onbewuste komt tot bewust-zijn-van-zich-zelf, tot zelfbewustzijn, door zich bewust te worden van iets anders.

'Men is niet alleen in zijn bewustzijn; de macrokosmische werkelijkheid begrijpt zichzelve in de microkosmos.' (Bolland)