OSHO: HET MOSTERDZAAD 

  GOD IS HET MEEST WAARDELOZE VERSCHIJNSEL  

God is het meest waardeloze verschijnsel.

De mensen komen naar me toe en vragen: 'waarom zou ik mediteren?

Waar bereiken we ermee?'

Ze vragen: 'welk profijt hebben we ervan?

Wat halen we eruit?'

Als ik zeg: 'Niets', begrijpen ze er helemaal niets van.

Waarom komen ze naar me toe?

Om niets te leren? Om niets te bereiken?

De zakenman wil iets zichtbaars, tastbaars; als hij mediteert en het geld stort zich over hem uit, dan is het de moeite waard; als hij mediteert en hij krijgt succes in de wereld, dan is het de moeite waard; als hij mediteert en de ziekte verlaat zijn lichaam; dan is het de moeite waard.

Maar als je zegt: 'Niets', of 'God' - wat hetzelfde is, alleen een ander woord, omdat God niets is - als je de maatstaven van deze wereld aanlegt, wat is God dan?

Je kunt hem niet indelen.

Waar moet je hem plaatsen?

In welke categorie?

Welk etiket moet je hem plakken?

Hoe kun je de prijs vaststellen?

Hij is niets.

Hij behoort niet tot deze wereld.

Op welke manier kun je hem gebruiken?

Je kunt hem niet gebruiken omdat God geen praktisch nut heeft, hij is een extase.

Een extase kun je niet gebruiken.

Je kunt er van genieten maar je kunt haar niet gebruiken.

Wat is het verschil tussen ervan genieten en gebruiken?

Je kijkt naar een boom, naar het groen, ze zon komt op - je geniet ervan, maar je kunt het niet verkopen.

Je kijkt naar een bloem, je geniet ervan.

Maar de zakenman zal de bloem plukken en hem op de markt gaan verkopen.

Dat heb je geprobeerd; daarom bestaan er tempels, moskeen, gurudwaras, en kerken.

Zo heeft de zakenman zich ten opzichte van God gedragen: hij heeft geprobeerd hem ook te verkopen en er iets aan te verdienen.

Het is een belangrijke zaak.

En de priester is de zakenman die veranderd is in een religieus mens - hij is helemaal niet religieus.

Daarom keert hij zich altijd tegen Jezus, tegen Boedha, Nanak, Kabir; hij keert zich tegen hen allen omdat ze allemaal gevaarlijk zijn, ze vernietigen de hele zaak.

Een zakenman is niet geïnteresseerd is God, in poëzie, in gebed, in liefde, in schoonheid, in goedheid; hij is niet geïnteresseerd in extase.

Alleen genieten zegt hem niets.

Hij zegt: 'wat valt er aan te verdienen?'

Een miljonair bezocht op een keer een primitieve volksstam.

Toen hij uit de trein stapte zag hij een inboorling op het perron onder een boom liggen.

De ochtend was prachtig, heel zonnig, de lucht was helder, fris en koel, de vogels zongen en de man lag te rusten.

De zakenman kon het niet verdragen.

Hij zei: 'he, chef, wat doe je daar?

Het is tijd op te staan en wat te verdienen.'

De rustende man opende zijn ogen en vroeg, heel vriendelijk: 'waarom?'

De zakenman kon dat 'waarom' niet begrijpen.

Hij antwoordde: 'waarom? Om wat geld te verdienen.'

De inboorling glimlachte en vroeg opnieuw: 'waarom?'

Dat was ontzettend.

De zakenman ging zich ergeren en hij zei: 'waarom?

Om een bankrekening te krijgen, zodat je je kunt terugtrekken en rusten, en dan hoef je niet meer te werken.'

De inboorling sloot zijn ogen en zei: 'ik rust nu.'

Dat is iets onmogelijks, nu rusten is onmogelijk.

Een zakenman stelt het rusten uit tot in de toekomst: 'werk nu en hier. Zorg dat je een bankrekening hebt, trek je dan terug, ga rusten en geniet.'

Maar dat gebeurt nooit, het kan niet gebeuren.

Een zakenman kan zich nooit terugtrekken - hij is het type niet, dat is geen eigenschap van het type.

Misschien trekt hij zich terug van de ene zaak, maar direct daarop, of misschien nog daarvoor, zal hij een andere in het leven roepen, omdat hij niet kan rusten.

Hij denkt altijd in de toekomst, hij stelt het genieten uit.

En bedenk wel dat een religieus mens hier en nu geniet.

De hemel van een religieus mens bevindt zich niet ergens in de hemel, in de toekomst. Nee.

Zo kijkt een zakenman naar de hemel.

De hemel van een religieus mens is hier en nu, precies op dit moment.

Hij geniet ervan, hij stelt het niet uit, omdat niemand iets van de toekomst weet.

De toekomst bestaat niet, alleen het heden bestaat.

De toekomst is een waandenkbeeld; hij bestaat alleen maar om jezelf te troosten met de gedachte dat je eens op een dag in staat zult zijn om te genieten.

En je hele leven lang ben je bezig jezelf te oefenen niet te genieten, en stel je het uit - zelfs als je de hemel binnentreedt.