HILDEGARD VAN BINGEN: GESCHIEDENIS VAN HET HEELAL  

Een lang leven (1098-1179), bewogen en vol visioenen.

Zij is vooral interessant vanwege dit laatste.

'Toen ik 32 jaar oud was, barstte de hemel open in een vurig licht.'

Zo vertelt zij hoe het begon.

Het was zo'n overweldigende en verwarrende flits geweest dat ze niet wist hoe deze op te schrijven.

Hierdoor raakte zij zo gefrustreerd dat ze ziek werd, tot zij de draad te pakken kreeg en in 33 visioenen de geschiedenis van het heelal beschreef.

Niet als een stad die opgebouwd wordt, maar als een organisme dat geboren wordt uit 'Liefde'.

Zij gebruikt soms gewelddadige beelden zoals de verkrachting van een vrouw, die dan een afschuwelijk monster baart: de kerk.

Maar het overheersende beeld is dat van het heelal als en soort vagina, met in het centrum een ei waaruit alles voortkomt.

In het visioen dat ze 30 jaar later ontving, nadat ze de katharen had leren kennen, is het symbolische figuur 'Liefde' waaruit alles geboren wordt.

Het tegenbeeld van dat van de katharen die en wereld predikten, gemaakt door Satan.

In tien taferelen laat zij zien hoe de Satan vanaf het begin verpletterd is, hoe uit de buik van de Liefde de kosmos geboren wordt met de mens als middelpunt, hoe de mens de aarde bewerkt, hoe een goddelijk vuur door de mensheid gaat en haar zuivert, hoe een Stad Gods gebouwd wordt, de wereld waarin de 'Liefde' troont.

Het merkwaardige van Hildegards wereldbeeld is dat 'Liefde' en geboren worden bepalend zijn.

Merkwaardig is ook dat het kwaad bij de menswording geen rol speelt: 'Toen God de wereld schiep, had Hij al vastgesteld dat Hij mens wilde worden'.

Geen zonde maar alleen Liefde speelt hier een rol.

De zonde komt pas in het vizier als de mensheid volgroeider wordt en een Stad van God wil bouwen.