MAHARISHI: DE WEG TOT HET ZELF 

  HET HOOGSTE WEZEN IS HET ZELF  

Wanneer manas, dat het lichaam voor het Zelf houdt, naar binnen en naar het hart wordt geleid en het ik-gevoel, dat aan het lichaam hecht, wordt losgelaten, dan ontstaat er een vragen, waarbij een stilgeworden manas in harmonie met het Zelf is en vraagt: wie is het, die binnen in het lichaam woont?

Dan zult ge een fijne, zachte verlichting 'IK-IK' binnen in U ervaren; dit is niets anders dan het volstrekte, het Zelf, dat in de lotus van Uw hart woont, in de stad van het lichaam, in de altaarschrijn van God.

Dan moet ge U stil houden en weten, dat het Zelf straalt als alle dingen en toch als geen enkel ding, binnen en buiten en overal heen en dat het ook het generzijdse wezen is.

Dit wordt beschouwd als de meditatie, die door het woord 'ik ben Shiva' (Shivo-ham) tot stand wordt gebracht: 'ik ben het hoogste wezen', - dit heet ook de vierde staat.

Wat nog aan gene zijde ligt van deze fijne, tere ervaring, is God, het generzijdse wezen, vaak genoemd 'De staat aan gene zijde van de vierde staat', 'het alomtegenwoordige hoogste Wezen', dat als kern van de lichtvlam in ons straalt, waarvan men beweert, dat het zich in concentratie en meditatie ontvouwt, 'de ruimte van het hart', het louter innerlijk-zijn', 'het volstrekte', stralend als de innerlijke hemelkoepel van het gemoed, - 'zaligheid', 'Zelf', 'wijsheid'.

Krachtens lang aangehouden en gestadige beoefening van de meditatie over het Zelf: 'ik ben het hoogste Wezen' lost de sluier der onwetendheid in het hart zich op en daarmede lossen ook alle belemmeringen, die er het gevolg van zijn, op en volkomen wijsheid verschijnt.

Beseft ge zo, dat het werkelijke in de holte van Uw hart woont, als in het altaarschrijn van een lichaam, dan beleeft ge op waarachtige wijze de wezenlijkheid van het volstrekte, dat innerlijk in alles woont, want lichaam en hart omsluiten alles, wat is.

Het wereld-omvattend wezen, dat ten grondslag ligt aan de betrekking tussen de voorstellings-sferen 'binnen' en 'buiten' is de ware inhoud van het woord 'manas'.

Lichaam en wereld, die ons als 'buiten' verschijnen, zijn spiegelingen van manas, het hart brengt al deze gestalten te voorschijn.

In de innerlijkste kern van het alles omvattend hart, d.i. in de heelalse uitgestrektheid van het puur geworden manas straalt het in zich zelve lichtend IK in gestadige klaarheid.

Voor een ieder duidelijk heet het het alomtegenwoordig-alwetend 'toekijkend oog', de onberoerde 'getuige' of de 'vierde staat' aan gene zijde van waken, droomslaap en droomloos diepe slaap.

Het ligt aan deze drie ten grondslag en is er aan gene zijde van.

De uitgestrektheid der oneindigheid is de werkelijkheid, die erkend wordt als de hoogste geest of het Zelf, zonder ik-betekenis als louter innerlijk-zijn in het IK stralend als het Ene in alle wezens.

Wat aan gene zijde van de 'vierde staat' (Turya) is, is niet anders dan dit, mediteer erover, dat het wezenlijke: de uitgestrektheid van volstrekt innerlijk-zijn, allesdoordringend binnenin straalt en zonder de verlichting van de 'vierde staat', - zoals de wereldruimte de binnenste blauwe schijn van een kaarslam vervult en tegelijkertijd de oneindige uitgestrektheid daaromheen.

De waarachtige staat is de alomvattende, stralende, zoals de ruimte de vlam omsluit en zich grenzeloos naar alle zijden uitstrekt.

Bekommer U niet om het licht der vlam - laat het U genoeg zijn te weten, dat het wezenlijk is: de staat zonder ik.