KRISHNAMURTI: DE WERELD - DAT BEN JIJ 

  KIJKEN NAAR DE WANHOOP  

V: Wanneer ik tracht 'wat is' te bekijken en wanneer ik zie 'wat is', zelfs dan gebeurt het nog niet.

Toch schijnt u de hoop te blijven koesteren, dat dat gebeuren kan en deze verwachting van u schijnt me daarom in strijd te zijn met dat 'wat is'.

A: Ik hoop dat ik niemand enige reden tot hoop bied.

Dat zou verschrikkelijk zijn.

Wanneer je van mij of van een ander hoopgevende dingen verwacht, ontloop je de wanhoop, en dat is het bestaande feit.

Volg dit nu goed.

Kun je kijken naar die wanhoop, die vertegenwoordigd wat er werkelijk is - niet naar de verwachting, die maar een veronderstelling is, iets dat je zou wensen - maar feitelijk naar de angst en de wanhoop?

Kun je de blik erop richten zonder hoop en zonder veroordeling?

Kun je ze werkelijk zien, zoals ze zijn, er rechtstreeks mee in contact staan?

Dat betekent dat je er je blik zonder verwoording, zonder enige angst, zonder de geringste verwringing op richt.

Ben je daartoe in staat?

Als je absoluut zonder verwringing naar 'wat is' kunt kijken, zul je zien, dat het hele gegeven een geweldige verandering ondergaat: het is niet langer wanhoop, het is iets volkomen anders.

Maar helaas zijn de meesten onder ons geconditioneerd, en dus hopen we altijd op het ideale en dat is een vlucht.

Als je alle uitvluchten, alle hoop opgeeft - niet in verbittering, niet uit cynisme, maar omdat je met eigen ogen ziet, dat er niets anders is dan vrees en wanhoop - dan beschik je over de vrijheid om te kijken.

En er is wanhoop, als de geest bevrijd is?