KRISHNAMURTI: LEVEN ZONDER GEWELD 

  INDENTIFICATIE MET HUIS, VADERLAND ...  

Wat betekent de dood?

Ik weet niet of je de dood ooit hebt waargenomen, niet iemand die dood gaat, maar het sterven van jezelf.

Het is een van de moeilijkste dingen jezelf niet met iets te identificeren.

De meesten van ons identificeren zich met hun meubilair, hun huis, hun vrouw, hun echtgenoot, met hun regering, hun vaderland, met de voorstelling die ze van zichzelf hebben, vereenzelvigen zich met iets groters - het kan de stam zijn, een variant van het vaderland, of je identificeert jezelf met je meubilair, met je kennis, met je ervaringen, met je technische kennis als wetenschapman of ingenieur, aan alle identificatie een einde maken is een vorm van sterven.

Probeer het eens en je zult ontdekken wat het betekent; geen verbittering, geen gevoel van hopeloosheid of wanhoop, maar van een buitengewone gesteldheid van de geest - een geest die volkomen vrij is om waar te nemen en zodoende te leven.

Jammer genoeg hebben we leven en dood van elkaar gescheiden.

We zijn bang dat we niet meer zullen bestaan - dit bestaan noemen we leven.

En als je werkelijk onderzoekt wat dit leven inhoudt, niet theoretisch, maar het met je ogen en oren gadeslaat, met alles waarover je beschikt, zul je zien nietszeggend, hoe klein, hoe onbetekenend en bekrompen het is; je hebt misschien een Rolls Royce, een groot huis, een prachtige tuin, maar innerlijk is het leven een nimmer aflatende strijd boordevol tegenstellingen, tegenstrijdige begeerten en 1001 verlangens.

Dit noemen we leven en hieraan klampen wij ons vast.

Alles wat daaraan een einde maakt - tenzij je je ontzettend sterk met het lichaam identificeert - noemen we sterven; hoewel ook aan dit fysieke organisme een einde komt.

En omdat we bang zijn voor dit einde, koesteren wij allerlei vormen van geloof.

Het zijn allemaal vluchtwegen - reïncarnatie inbegrepen.

Waar het om gaat is hoe je nu leeft, niet wat je in een volgend leven zult zijn.

Daarbij rijst de vraag of de geest helemaal zonder tijd kan leven.

Je moet dit probleem van het verleden goed begrijpen - het verleden dat in de vorm van gisteren, via vandaag, morgen bepaalt.

Kan die geest - die het product is van tijd, van evolutie - vrij zijn van het verleden? - wat sterven betekent.

Alleen een geest die hiermee bekend is, kan datgene wat meditatie wordt genoemd deelachtig worden.

Zonder dit allemaal te begrijpen is proberen te mediteren slechts kinderlijke fantasie.

Waarheid schuilt niet in 'wat is', maar het begrijpen van 'wat is' opent de deur naar de waarheid.

Als je geen feitelijk inzicht hebt in 'wat is', hoe je bent, met je hart, met je geest, met je brein, met je gevoelens, kun je niet begrijpen wat waarheid is.