KRISHNAMURTI: VRIJHEID EN MEDITATIE 

  GEWAAR TE ZIJN WAT IS, IS WAARHEID  

Vraag: Gij hebt werkelijkheid gerealiseerd?

Kunt gij ons vertellen wat God is?

Krishnamurti: Gij verlangt van mij, dat ik u zal zeggen, wat werkelijkheid is.

Kan het onbeschrijflijke onder woorden gebracht worden?

Kunt ge iets onmeetsbaars meten?

Kunt gij de wind in uw vuist vangen?

Als gij het doet, is het dan de wind?

Als gij dat, wat onmeetbaar is, meet, is het dan het werkelijke?

Indien gij het onder woorden brengt, is het dan het werkelijke?

Stellig niet, want zodra gij iets beschrijft wat niet te beschrijven is, houdt het op, het werkelijke te zijn.

Zodra gij het onkenbare door het bekende vertolkt, is het niet meer het onkenbare.

Toch is het dit, waarnaar wij hunkeren.

Onophoudelijk wensen wij te weten, omdat we dan in staat zijn voort te bestaan, dan denken wij uiteindelijk geluk en voortduring te kunnen vangen.

Wij wensen te weten, omdat wij niet gelukkig zijn, omdat we diep ongelukkig voortsstrijden, omdat we uitgeput zijn, ontaard.

In plaats van ons het eenvoudige feit te realiseren dat we ontaard zijn, dat we afgestompt zijn, vermoeid, in verwarring, wensen wij echter te vluchten van het bekende in het ongekende, het welk opnieuw het bekende wordt en bijgevolg kunnen wij nimmer het werkelijke ontdekken.

Waarom schenkt gij niet uw volle aandacht en gewaarzijn aan dat, wat is, in plaats van te vragen wie gerealiseerd heeft of wat God is?

Dan zult gij het ongekende vinden, of liever, dan zal het tot u komen. Indien gij begrijpt wat het bekende is, zult gij die zeldzame stilte ervaren welke niet opgewekt is, niet afgedwongen, die scheppende leegte, welke voorwaarde is voor de realiteit om te kunnen binnentreden.

Zij kan niet komen tot dat wat wordt, wat streeft, zij kan alleen komen tot dat wat is, tot dat wat begrijpt wat is.

Dan zult ge inzien, dat de werkelijkheid niet in de verte ligt, het ongekende niet ver weg is; het ligt in wat is.

Evenals het antwoord op een probleem in het probleem ligt, zo ligt de werkelijkheid in wat is en indien we dit kunnen begrijpen, zullen wij de waarheid kennen.

Het is uiterst moeilijk gewaar te zijn van afstomping, gewaar te zijn van hebzucht, van kwaadwilligheid, eerzucht, enz.

Het feit zelf, gewaar te zijn wat is, is waarheid.

Het is de waarheid, welke bevrijdt, niet uw streven om vrij te zijn.

De werkelijkheid ligt dus niet ver af, maar wij plaatsen haar ver weg, omdat we trachten haar te gebruiken als middel tot zelfbevestiging.

Zij is hier, nu, in het ogenblikkelijke.

Het eeuwige, het tijdloze is nu en het nu kan niet worden begrepen door de mens die gevangen zit in het net van de tijd.

Het vereist handeling om het denken te bevrijden van tijd, maar de geest is lui, hij is onverschillig en schept daarom steeds nieuwe hinderpalen.

Het is alleen mogelijk door juiste meditatie, hetgeen 'volledige handeling' betekent, niet een handeling welke voorduurt; volledige handeling kan alleen worden begrepen, wanneer de geest het proces van voortduring begrijpt, hetwelk herinnering is - niet de feitelijke, doch de psychologische herinnering.

Zolang herinnering functioneert, kan de geest dat wat is niet begrijpen.

Onze geest, ons gehele wezen wordt echter buitengewoon scheppend, passief waakzaam, als wij de betekenis van beëindigen begrijpen, omdat er vernieuwing is in beëindiging, terwijl er dood, verval is in voortduren.