KRISHNAMURTI: DE ENIGE REVOLUTIE 

 GELUK WORDT AANGEMOEDIGD DOOR HET DENKEN  

Het denken doet het voortbestaan, geeft het aanzien van iets blijvends, dat wij geluk noemen; zoals het denken ook smart duurzaam kan maken.

Het denken zegt: 'dat bevalt me en dit niet, ik zou dat willen houden en dit wegwerpen.'

Maar het denken heeft beide verzonnen, en geluk is nu een wijze van denken geworden.

Wanneer u zegt: 'ik wil in die toestand van geluk blijven' - dan is u het denken, dan is u de herinnering van de vroegere ervaring die u genot en geluk noemt.

Dus het verleden, of gisteren, of veel gisterens - wat het denken is - zegt: 'ik zou in die toestand van geluk willen leven die ik gekend heb.'

U maakt dan het dode verleden tot iets actueels in het heden en is bang dat morgen te zullen verliezen.

Zo heeft u een aaneengesloten keten gesmeed.

Deze wortelt in de as van gisteren en is dus geen levend iets.

Niets kan uit as opbloeien - en denken is as.

Zo heeft u het geluk tot iets van het denken gemaakt, en dit is het ook voor u.

Maar bestaat er iets anders dan genot, pijn, geluk en smart?

Bestaat er ook een gelukzaligheid, een vervoering die niets met denken te maken heeft?

Want het denken is heel onbeduidend, er is niets oorspronkelijks aan.

Bij het stellen van deze vraag moet het denken zich overgeven.

Wanneer het denken zich overgeeft treedt de discipline van de overgave op, welke tot de genade der soberheid wordt.

Dan is soberheid niet hard en wreed.

Harde soberheid is het product van het denken uit afkeer tegen genot en zelfbevrediging.

Door deze diepe zelf-overgave - wat het zichzelf overgevende denken is, want het ziet duidelijk zijn eigen gevaar - wordt de ganse structuur van de geest rustig.

In feite is het een toestand van zuivere aandacht en daaruit komt een gelukzaligheid, een vervoering, voor die niet in woorden kan worden vertolkt.

Wanneer ze in woorden wordt weergeven, is ze de ware niet.