KRISHNAMURTI: LAAT HET VERLEDEN LOS     

  DE TWEESLACHTIGHEID VAN VERLANGENS  

Wat bedoelen we met ervaring?

Is er iets nieuws of origineels in ervaring?

Ervaring is een bundeling herinnering die een antwoord zijn op een uitdaging en ze kan slechts antwoorden overeenkomstig haar achtergrond, en hoe knapper je bent in het verklaren van de ervaring, hoe meer zij reageert.

Je moet dus niet alleen twijfelen aan de ervaring van een ander, maar ook aan die van jezelf.

Indien je een ervaring niet herkent, is het helemaal geen ervaring.

Elke ervaring is al eens ervaren, anders zou je haar niet herkennen.

Je herkent een ervaring als een goede, slechte, schone, heilige, enz., overeenkomstig je bepaaldheid, en daarom moet de herkenning van een ervaring onvermijdelijk oud zijn.

Wanneer we een ervaring van de werkelijkheid verlangen - en dat willen we allemaal nietwaar? - moeten we die, om haar te ervaren, kennen en op het moment dat we haar herkennen, hebben we haar al geprojecteerd en daarom is ze niet werkelijk, want ze ligt nog binnen het veld van denken en tijd.

Als het denken over de werkelijkheid kan denken, kan ze niet werkelijk zijn.

We kunnen een nieuwe ervaring niet herkennen.

Dat is onmogelijk.

We herkennen alleen wat we reeds kenden en daarom is een ervaring, waarvan we zeggen dat zij nieuw is, helemaal niet nieuw.

Het streven naar meer ervaring door verruiming van het bewustzijn, zoals dat gedaan wordt door middel van psychedelische stimulerende middelen, vindt nog plaats binnen het gebied van het bewustzijn, en is daardoor nog zeer begrensd.

We hebben dus een fundamentele waarheid ontdekt, namelijk dat de geest die nog zoekt en hunkert naar groter en dieper ervaring zeer oppervlakkig en suf is, omdat hij altijd met zijn herinneringen leeft.

Wat zou er nu met ons gebeuren als we helemaal geen ervaring hadden?

Wij zijn afhankelijk van ervaringen, van uitdagingen, om ons wakker te houden.

Als er geen conflict in ons zelf bestonden, geen veranderingen, geen verstoringen, zouden we allen diep in slaap zijn.

Uitdagingen zijn dus voor de meesten van ons nodig; we menen dat door het ontbreken ervan onze geest dom en zwaar zou worden en daarom zijn we afhankelijk van een uitdaging, een ervaring, om ons meer opwinding te geven, meer intensiteit, en ter scherping van onze geest.

In feite echter maakt deze afhankelijkheid van uitdagingen en ervaringen om ons wakker te houden, onze geest alleen maar stomper - ze houdt ons in werkelijkheid helemaal niet wakker.

Ik vraag me dus af of het mogelijk is om klaar wakker te blijven, niet op enkele punten aan de buitenrand van mijn wezen, maar geheel en al wakker, zonder enige uitdaging of ervaring?

Dit vraagt een grote gevoeligheid, zowel lichamelijk als psychologisch; het betekent dat ik vrij moet zijn van alle verlangens, want op het moment dat ik iets eis, zal ik ervaren.

En vrij zijn van verlangens en voldoening maakt zelfonderzoek noodzakelijk en inzicht in de gehele aard van verlangens, want op het moment dat ik iets eis, zal ik ervaren.

En vrij zijn van verlangens en voldoening maakt zelfonderzoek noodzakelijk en inzicht in de gehele aard van verlangen.

Het verlangen geboren uit tweeslachtigheid: 'ik ben ongelukkig en moet gelukkig zijn'.

Juist dit gelukkig willen zijn maakt ongelukkig.

Wanneer men zich uitslooft om goed te zijn, bevindt zich in die goedheid het tegendeel, het kwaad.

Alles wat bevestigd wordt, houdt zijn eigen tegendeel in, en de inspanning om het te overwinnen versterkt datgene waartegen het ingaat.

Wanneer je een ervaring van waarheid of werkelijkheid wilt, ontstaat dit verlangen zelf uit uw ontevredenheid met wat is en daarom schept dit willen het tegendeel.

En in het tegendeel zit wat geweest is.

Men moet dus vrij zijn van dit aanhoudende willen, anders komt er nooit een einde aan deze gang van dualiteit.

Dit betekent jezelf zo volledig kennen, dat de geest niet langer meer zoekt.

Zo'n geest wil geen ervaring; hij kan niet vragen om een uitdaging of weten wat een uitdaging is; hij zegt niet: 'ik slaap', of: 'ik ben wakker'.

Hij is volledig wat hij is.

Alleen de gefrustreerde, bekrompen, oppervlakkige, en bepaalde geest zoekt altijd naar meer.

Is het dan mogelijk in deze wereld te leven zonder dat meer - zonder dat eeuwigdurend vergelijken?

Ja toch?

Ieder moet dat voor zichzelf ontdekken.